🪩 Jak Zrobić Dobrą Zanętę Na Ryby

Każdego dnia na email i facebook otrzymuję wiele pytań na temat nęcenia, taktyki, zanęt, glin i wszelakich rozwiązań, które mają przyczynić się do sukcesu na zawodach. Wiadomości nieraz są tak obszerne i skomplikowane, że trudno mi je pojąć, nie mówiąc już o rozsądnej odpowiedzi. Jednak kiedy widzę, że ktoś szuka drogi na skróty, najczęściej odpowiadam, iż nie chcę wcielać się w rolę wróżbity, czy cudotwórcy. Gdyby w wędkarstwie wyczynowym o sukcesie decydowały patenty, tajne mikstury i inne cuda, to byłoby nudne i niesprawiedliwe. Nie wygrywałyby umiejętności, a dostęp do „magii”. Osobiście mogę polecić i podpisać się tylko pod tą taktyką, która na określonym łowisku, w określonych warunkach, przyniosła mi dobry rezultat. By móc taką opracować potrzeba, albo odpowiedniego doświadczenia, albo dobrej znajomości łowiska. Nie przez przypadek to „miejscowi” zazwyczaj robią najlepsze wyniki. Jako zawodnik, który niemal co tydzień rywalizuje na innym łowisku, musiałem zaadaptować zdolność „czytania wody”. Nie ukrywam, że tą umiejętność pierwotnie nabyłem od mojego Mistrza Zbyszka Milewskiego. Pewnie część osób myśli, że Zbyszek uczył mnie na zasadzie „zrób tak, tak i tak i będzie dobrze”. Oczywiście, że tak nie było! Bezmyślne przyswajanie konkretnych rozwiązań nie ma działania długofalowego. Tym co zawdzięczam Zbyszkowi w największym stopniu, jest to, że pozwolił mi poznać swoją wędkarską filozofię. Innymi słowy podglądając Zbyszka nauczyłem się myśleć podobnie jak On. Dzięki temu nasza współpraca nad wodą jest łatwa, lekka i przyjemna. A teraz do konkretów. Analizę taktyki rozpoczynam od wyboru systemu nęcenia, który w dużym uproszczeniu odnosi się do proporcji użytej gliny i zanęty. W tym miejscu zaznaczę, że zawsze kiedy mówię o proporcjach odnoszę się do litrów, a nie kilogramów. Nęcenie zanętą Kiedy zanęta stanowi więcej niż 50 % objętości mieszanki, glina tylko ją dociąża lub nadaje smużących właściwości. Ten system w naszych warunkach sprawdza się głównie na drobne ryby, które lubią aktywną chmurę zanętową. Oczywiście zdarzają się wyjątki. Z tych, które ja znam, będzie nim np. rzeka Elbląg. Na tym łowisku mieszanka, w której dominuje zanęta, to bardzo często fundament, bez którego nie ma mowy o dobrym wyniku. Pół na pół Wyjściowa mieszanka na wszystkie łowiska, w których ryby dobrze reagują na zanętę, a my chcemy je długo w niej utrzymać. W tym zestawieniu zadaniem gliny najczęściej jest nie tylko dociążenie mieszanki, ale przede wszystkim nadanie jej formy podania na dnie. Kule z ciężką gliną zamienią się w zwarte stożki, a z lekką stworzą plamę, uwalniając dla ryb całą swoją zawartość. Dwa razy więcej gliny niż zanęty Moja najbardziej „bezpieczna” proporcja. Wynika to z jej uniwersalności, bo zawiera w sobie sporo zanęty, a jednocześnie pozwala podawać większą ilość przynęt. Jest bezpieczna na start, kiedy nie mamy pewności co do preferencji leszczy, płoci czy krąpi. Bardzo często sprawdza mi się na łowiska z populacją średnich i większych ryb. Te zazwyczaj dobrze reagują na wyraźnie wzbogacone zanętą kule, zawierające większą ilość „mięsa”. Kiedy łowię odległościówką jest to najczęściej stosowany przeze mnie system nęcenia wstępnego. 3:1 – 4:1 na korzyść gliny Jałowe mieszanki na trudne łowiska, w których największą rolę odgrywa ilość i podanie jokersa z ewentualną domieszką innych przynęt. Zadaniem zanęty jest jedynie wzbudzenie zainteresowania ryb jej smakiem i aromatem. Mieszanka bez zanęty Podawanie samej gliny z robakami, to często skuteczny sposób na większe i bardzo ostrożne ryby w łowiskach poddanych skrajnej presji. Ponadto może sprawdzić się w wodach z dominacją płoci, wówczas kiedy chcemy wyselekcjonować leszcze. Płocie prawie zawsze chcą zanęty i ciężką glinę z jokersem mogą całkowicie ignorować. W opisanych wyżej mieszankach dominuje znaczenie gliny, co jednocześnie jest charakterystyczne dla naszych polskich łowisk. Znaczenie to szerzej opisałem w artykule o glinie wędkarskiej w spławikowym wyczynie. W moim doświadczeniu ukształtowało się przekonanie, że z rybami jest trochę jak z ludźmi. Wiedząc, że wieczorem będziemy uczestniczyli w wystawnym bankiecie, cały dzień potrafimy nic nie jeść. Kiedy na starcie kolacji pojawia się przed nami aromatyczne i smakowite danie, wygłodniali zajadamy je na tyle szybko, że nasz mózg nie nadąża z informacją zwrotną – wystarczy! W efekcie mając pod nosem łatwy dostęp do smakołyków, szybko przejadamy się. To na co jeszcze godzinę wcześniej rzuciliśmy się bez opamiętania, przestaje nas interesować. A z czasem intensywny zapach i widok objętości kolejnych dań na stole, może nas zwyczajnie męczyć. Mając możliwość zmiany stołu, na ten z delikatnymi przekąskami, pewnie byśmy z tego skorzystali. Ryby w czasie bankietu (zawodów) ten stół (pole nęcenia) mogą zmienić w każdej chwili… I z tej możliwości często korzystają! Dlatego w wędkarskiej rywalizacji tak ważne są ilości i podanie. Im precyzyjniej trafimy w oczekiwania pokarmowe ryb, tym prawdopodobnie dłużej pozostaną w naszym zasięgu. Drugi etap to dobór konsystencji mieszanki. Jest łatwiejszy do ustalenia, a trudniejszy w praktycznym przygotowaniu. W tym przypadku możliwość podejrzenia „jak to ma być” u fachowców jest bardzo cenna. Mieszanka niedomoczona, suchawa, sypka Taką konsystencję najczęściej przygotowuję do stworzenia tzw. dywanu, czyli pola nęcenia, na którym będą gromadziły się ryby. Innym jej zastosowaniem może być cel szybkiego ich zwabienia. Kule z takiej mieszanki formuje się dość trudno i mozolnie, wymagają wielu uciśnięć. Ich zadaniem jest dotrzeć do dna (niekoniecznie w całości), gdzie następuje szybki „wybuch” i uwolnienie ich zawartości. W takiej mieszance co do zasady podaje się niewiele robaków, tak aby nasza przynęta haczykowa nie musiała konkurować z dużą ilością tych zanętowych, swobodnie rozsypanych na dnie. Mieszanka optymalnie nawilżona Opisałbym ją w ten sposób: łatwo formuje się z niej kule, które jednocześnie bez kłopotu dają się rozetrzeć do pierwotnego sypkiego stanu. Stosuję ją wówczas, kiedy w łowisku nie chcę robić niepotrzebnego zamieszania – obłoku zanętowego (np. by nie wabić drobnych ryb). Kule z takiej mieszanki nie zalegają na dnie, tylko w zależności od jej spoistości, wolniej lub szybciej zamieniają się w zanętowe stożki. Mieszanka przemoczona Charakteryzuje się wyraźnym przesyceniem wodą i wynikającą z tego lepkością. Formowane z niej kule najpierw są plastyczne, a po chwili zaczynają twardnieć. W łowisku rozpuszczają się znacznie dłużej, niż te optymalnie nawilżone. Ponadto docelowo tworzą bardziej zwarte stożki. Taką mokrą mieszankę stosuję, kiedy jest bardzo dużo ryb (chcę ją uchronić przed zbyt szybkim rozproszeniem), chcę wyselekcjonować większe sztuki, albo podać duże stężenie robaków. Znacznie szerzej o znaczeniu konsystencji pisałem tutaj> Trzeci etap ustalania taktyki nęcenia to ilość i rodzaj podawanych przynęt. Ten etap dokładnie opisałem w odrębnym artykule: Robaki w zanęcie – jakie, kiedy i ile? Podsumowując moja analiza taktyki nęcenia przebiega zgodnie z powyższym opisem: system -> konsystencja -> robaki. Kiedy na podstawie intuicji, treningów, czy wiedzy o łowisku ustalę te trzy elementy, dobieram do nich odpowiednie komponenty tj. glinę, zanętę i przynęty. Jako źródło wiedzy na ten temat polecam te trzy artykuły: Moje zanętowe receptury Glina wędkarska w spławikowym wyczynie Robaki w zanęcie – jakie, kiedy i ile? Ostatni etap, czyli decyzję o tym, jak dokładnie będzie wyglądało moje wstępne nęcenie i planowane donęcanie, opisałem tutaj: Taktyka na zawody | nęcenie wstępne vs donęcanie Przekazując wiedzę w kontekście szeroko rozumianej taktyki, nigdy nie daję gotowych rozwiązań, bo te zawsze mają charakter jednorazowy. Chcę przede wszystkim przekazać i wyjaśnić mój sposób myślenia, który może być drogowskazem do tego, aby szybciej trafić do celu. W publikowanych relacjach można dostrzec, że niemal nigdy nie powielam tej samej taktyki, mimo, że wcześniej na danym łowisku odniosłem konkretny sukces. Wynika to z tego, że w sporcie wędkarskim warunki nigdy nie są dokładnie takie same, mogą być tylko podobne. Zawsze coś się zmienia, zawsze coś jest inne. Dlatego nic nie zastąpi doświadczenia i intuicji, a tego czytając i oglądając nabyć się nie da. Jeśli jesteś początkującym zawodnikiem, niczego wielkiego nie osiągniesz bez pokory i cierpliwości. Innymi słowy każde kolejne zawody, to cegiełka budująca coraz stabilniejsze fundamenty, z którymi zaczniesz swój kolejny start. Kacper Górecki

Zanęta na karpia może być również wykorzystana jako przynęta – przyczynia się to do szybszego połknięcia haczyka przez rybę. Warto również rozpocząć nęcenie ryby w danym zbiorniku jeszcze przed połowem, podając zanętę kilkukrotnie w ciągu tygodnia, co przyzwyczai rybę do miejsca podawania pokarmu i szybciej przyciągnie w

Mało komu się udaje z marszu, bez nęcenia dobrać się do dużego leszcza. Zazwyczaj wody stojące wymagają poświęcenia i przygotowanie odpowiedniej porcji karmy na kilka dni wędkowania. Leszcz w środowisku wodnym pełni rolę „odkurzacza”. Ich wielkie stada ryją potężne obszary dna w poszukiwaniu pokarmu. W obfitszych w pożywienie rejonach jezior ryby te zostają na dłużej. Takie zadanie ma właśnie spełnić nęcenie łowiska. Aby nęcenie było skuteczne należałoby wcześniej przeprowadzić wywiad, gdzie te ryby naturalnie żerują. W źle wybrane miejsce możemy nigdy nie złowić leszcza. O łowieniu leszczy można przeczytać tutaj. Jak przygotować zanętę na leszcza? Moja praktyka wędkarska mówi, że nie ma co się bać obficie nęcić tych ryb w wodach stojących. Zwabienie „podwodnych prosiaczków” wymusza zastosowanie dużej ilości pożywienia i tu się sprawdzi gruba zanęta. W skład takiej zanęty może wchodzić bobik, kukurydza, łubin, pęczak, makaron, groch czy ziemniaki. Przygotowanie tej zanęty wymaga namoczenia nasion co najmniej dzień przed wędkowaniem. Po wymoczeniu natomiast należy kukurydzę i łubin gotować przez godzinę, a bobik po zagotowaniu wody od razu wyłączyć i wylać wodę. Gotowanie powoduje, że ziarna wydobywają z siebie mocniejsze aromaty, a to jest najlepszy zapach jaki może skłonić grubego leszcza do brania. Jeśli chcemy to możemy dodać zapachy do naszej zanęty, aby miały większą siłę zwabić ryby z większego obszaru. Dobrym nośnikiem zapachów są płatki owsiane, kasze, pszenżyto czy nawet kupne zanęty. Można je aromatyzować dowolnym zapachem ( mój ulubiony zapach na leszcza to kolendra ). Po wrzuceniu ich do wody wolniej opadają, a to powoduje, że prąd wody rozrzuca te drobiny na większy obszar i nasze szanse na leszczowe eldorado rosną ;). Jeśli myślicie, że najlepsza kupna i sproszkowana zanęta zatrzyma Wam ryby w łowisku to jesteście w błędzie. Tak jak wyżej napisałem, może ona być używa jako dodatek zanętowy do większej karmy, lub może być wykorzystana do koszyczka zanętowego, którym trafimy w miejsce przepływu tych ryb. W przypadku długofalowego wędkowania oraz nęcenia lepiej i taniej będzie zakupić kukurydzę, łubin czy bobik. Zanęcimy wtedy większy obszar łowiska oraz więcej ryb zatrzymamy w danym rejonie. Jedynym minusem takiej zanęty jest to, że trzeba dużo wcześniej przed łowieniem ją przygotować. Widocznie pęcherze powietrza na powierzchni informują nas o tym, że pod nami jest sporo konkretnych ryb. W tym miejscu mają sporo naturalnego pożywienia. Do nęcenie leszcza w łowisku, jakim jest jezioro stosuję 3-4kg sypkiej zanęty na „dzień dobry”, a dodatkowe 1-2kg dosypuję w trakcie wędkowania, aby zatrzymać je na dłużej. Moja wiosenna czy jesienna receptura niewiele się różni w wykonaniu, lecz na jesień sypię mniej takiej karmy. Brania ryb też są wyraźniej mniej dynamiczne, ale ryby wciąż żerują. Podczas łowienia ryb nie mamy nic pewnego. Na intensywność żerowania ryb wpływa bardzo wiele czynników. Niestety zdarzają się takie okresy, że nawet najlepsze przygotowanie nie przekłada się na brania ryb. Czasem potrafi zabraknąć jednego wolnego dnia spędzonego nad wodą, aby worek z leszczami się rozwiązał. Dlatego też wciąż mamy ryby w łowiskach :).

Zawody - napisał w Zanęty wędkarskie: Witam chciałbym się zapytać jak zrobić dobrą (Profesjonalna) zanętę na zawody które odbędą się 21 marca.Spławikowe-głębokość /od.2 do 4m-czystość wody w łowisku / myślę ze czysta bo przy 1m widać dno-kolor dna / ciemno brązowe,czarne -rodzaj dna / mul miejscami liście -rybki w łowisku / płoć,leszcz,karp,krąp,okoń,karaś,lin

Bez względu na to, czy wędkujesz amatorsko czy bardziej profesjonalnie, to zapewne wiesz, że złapanie leszcza nie jest zbyt trudne. Jednak, aby wszystko poszło po Twojej myśli, musisz odpowiednio przygotować się do wyprawy na ryby. Poza wędkarskim sprzętem potrzebna Ci będzie również specjalna zanęta. Możesz stworzyć ją własnoręcznie w domowych warunkach. Jak więc zrobić zanętę na leszcza? Dowiesz się tego, czytając nasz dzisiejszy wpis. Łowienie najpopularniejszej ryby — leszcza Leszcz to jeden z tych gatunków, który jedni bardzo chcą złowić, inni zaś niespecjalnie. Być może dlatego, że często przeszkadza w polowaniu na inne ryby. Występuje zarówno w zbiornikach zaporowych, łowiskach komercyjnych, rzekach, jak i w jeziorach. Od czego może zależeć udany połów? Wpływ na pomyślność połowu ma kilka różnych czynników. Wszystko zależy przede wszystkim od tego, jaką zastosujesz metodę i taktykę wędkarską. I to nie tylko w przypadku leszcza, ale wszystkich ryb. Musisz również odpowiednio dobrać cały swój sprzęt. Zbiornik, nad który się wybierasz, także będzie miał tutaj znaczenie. Wszystko to przełoży się na Twój sukces - dlatego odpowiednio przygotuj się do swojej wyprawy na ryby. Jakimi metodami najlepiej jest łowić leszcza? Chcesz złowić leszcza z gruntu? Możesz w tym celu łowić tzw. klasyczną gruntówką. Co prawda jest ona coraz rzadziej wykorzystywana. Niemniej, robiąc to bardzo skrupulatnie, z pewnością Ci się powiedzie. Do wyboru masz również technikę połowu leszczy, którą jest klasyczny feeder. Jednak wielu wędkarzy preferuje w tym celu Method Feeder. Prawda jest taka, że to od Ciebie zależy, na jaką metodę zdecydujesz się ostatecznie. Tak naprawdę każda będzie dobra, jeśli będziesz właściwie do niej przygotowany. Chcesz złowić leszcza metodą spławikową? W takim razie możesz wybrać spośród trzech: odległościówki, bata albo tyczki. Natomiast wybierając się nad rzekę, najbardziej odpowiednia może się dla Ciebie okazać tzw. przepływanka, a także metoda bolońska. Najważniejsze to wybrać dobrą zanętę W przypadku wykonania zanęty wędkarskiej na leszcza masz zawsze dwie opcje do wyboru. Pierwszą z nich jest bardzo komfortowa i wygodna, czyli zakup gotowej mieszanki zanętowej w sklepie wędkarskim. Możesz na przykład zamówić ją u nas. W naszym sklepie znajdziesz duży wybór naprawdę dobrych zanęt. Druga opcja jest bardziej wymagająca, gdyż zakłada, że wykonasz ją sam, własnoręcznie. Jeśli chcesz, możesz spróbować. Podpowiemy Ci, jak to zrobić. Jak zrobić zanętę na leszcza? Jeśli należysz do tych wędkarzy, którzy wolą eksperymentować, wykonaj swoją własną zanętę. Przepisów na mieszankę możesz znaleźć kilka. My jednak zdradzamy Ci sprawdzony sposób. Wykorzystaj w tym celu bułkę tartą. Musisz ją lekko zrumienić i podprażyć. Najlepiej zrób to na suchej patelni. Następnie przygotuj płatki owsiane. Część z nich możesz bardzo drobno zmielić, ale drugą część pozostaw w całości. Użyj również biszkoptów i czegoś, co nada Twojej mieszance zapachu. Możesz wykorzystać do tego olejek, np. waniliowy. W zależności od tego, jaką uda Ci się otrzymać konsystencję, możesz do środka dodać trochę melasy. Pamiętaj, żeby na końcu dorzucić do zanęty coś ekstra. Biały robak, pinka, posiekane czerwone robaki, kukurydza lub pęczak są przez nas przetestowane. Ale to właśnie pęczak sprawdza się najlepiej, gdy łowisz leszcze na rzece. Z biegiem czasu, stosując taką mieszankę, możesz ją robić po swojemu. Spróbuj najpierw na bazie powyższej instrukcji. Jeśli uznasz, że jest to potrzebne, będziesz mógł urozmaicić swoją zanętę. W każdym razie wykonanie jej własnoręcznie i złapanie na nią leszcza przyniesie Ci dużo satysfakcji. Nęcenie leszcza — jak zrobić to właściwie? Nęcenie ryb stosuje się w celu zwabienia ich w miejsce, w którym zamierzasz łowić. Tam też znajdzie się Twoja przynęta. Dlatego musi być ono precyzyjne i efektywne. Jednak jest zależne głównie od temperatury wody. Celem nęcenia jest nie tylko samo zwabienie, ale także zatrzymanie ryby w łowisku przez jak najdłuższy czas. Wybierz niewielki obszar, około metr na metr. Dzięki temu efektywność nęcenia będzie znacznie większa. To właśnie w tym polu musisz dostarczyć leszczowi pokarmu w niewielkiej ilości tak, żeby aktywizował się do dalszych poszukiwań. Zasada jest bardzo prosta: zawsze możesz dorzucić zanętę, ale tej, którą już wrzuciłeś, nie wyciągniesz. Dlatego musisz robić to ostrożnie i bardzo uważnie. Od tego będzie zależał efekt Twoich starań. Najlepiej wrzucaj ją małymi partiami, powoli. Radzimy także, żebyś łowił leszcze zawsze w takim miejscu łowiska, aby przynęta była obok zanęty. Jak użyć mieszanki do nęcenia? Żeby odpowiednio nęcić leszcza, użyj do tego swojej mieszanki i wymieszaj ją z dodatkiem ziemi lub gliny. Dzięki temu z pewnością uda Ci się zwabić go do miejsca, w którym łowisz. Jej proporcje z ziemią zależą od tego, jaka jest temperatura wody. W przypadku, gdy będzie niska, użyj znacznie więcej ziemi, a tylko do 30% zanęty. Gdy zaś będzie cieplejsza, np. latem, możesz wymieszać je pół na pół. Wykorzystaj ten sposób, jeśli zdecydowałeś się na połów metodą klasycznym feederem lub spławikową. Gruntowe łowienie leszcza polega przede wszystkim na robieniu tego punktowo i wymaga dużej precyzji. Wolisz łowić w rzece? W takim razie weź pod uwagę, aby do zanęty dodać mniej ziemi lub gliny. Dodatkowo zorientuj się, jakie są warunki w odcinku rzeki, gdzie planujesz nęcenie. Utrzymanie leszcza w łowisku rzecznym może być trochę trudniejsze niż na jeziorze. Miej więc przy sobie dodatkowe ziarna pęczaku. Często to właśnie one pomagają, gdy inne sposoby zawodzą. Mamy nadzieję, że dzięki naszym poradom dotyczącym wykonania zanęty na leszcza i nęcenia, Twoje łowy będą udane. Przygotowany do tego według naszych wskazówek, z całą pewnością wrócisz do domu pełen satysfakcji. Powodzenia! . 145 401 514 738 592 462 53 709

jak zrobić dobrą zanętę na ryby